Prachtig! Knap! Waw!
Zo kunnen we nog enkele uitroepen bedenken over het traditionele kerstconcert dat plaats vond op zaterdag 6 december in de Sint-Anna-ten-Drieënkerk. Het was mooi en hartverwarmend.
Dit jaar werd opnieuw het jeugdstrijkorkest van de Musikschule J.S. Bach uit Leipzig (Duitsland) uitgenodigd en het werd een topmoment.
De avond, onder presentatie van Annemie Schepens, begon met een begroeting. Niet enkel in het Nederlands, maar ook in het Duits. Ze richtte zich rechtstreeks tot de familie van de betreurde Eckard Budrowitz, die aanwezig was. Het eerste stuk was een aandenken aan hem. Op het einde schonk Annemie haar bloemen aan zijn moeder.
In het eerste deel was het genieten van de diverse koralen, cantates, concerto's en preludes. Zowel met orkest als met koor, dan weer met sterke solisten. Stuk voor stuk prachtige muziek.
Mijn favoriet kwam direct na de korte pauze, nl. Transeamus usque Bethlehem. Opnieuw zo’n ‘oud’ maar heerlijk lied. Ook bij het concerto waarin de dwarsfluit een prominente rol speelde, werd het muisstil.
Zowel Myriam Baert, met een heel knappe solozang in het begin, als Sven Schreiber, orkestleider, namen het dirigeerstokje op. Op het einde mochten ze heel wat applaus in ontvangst nemen.
Kortom, een avond waar iedereen deugd aan heeft gehad.
Op zondag werd de eucharistieviering van half twaalf, tevens een viering waarin de vormelingen centraal stonden, opgeluisterd door orkest en koor. Meer moet dit echt niet zijn!

Het eerste ‘Lenteconcert op het orgel’ in de Sint-Annakerk was meteen een schot in de roos.
Het publiek werd getrakteerd op een grandioos en prachtig concert van Els Biesemans.
Soms heel rustig en speels, dan weer heel uitbundig, soms modern, dan weer heel klassiek, soms ingetogen om dan te eindigen met dé Toccata en Fuga in re klein van Johann Sebastian Bach. Hier werden alle registers letterlijk opengetrokken. Hemels, ontroerend, groots! Enkel superlatieven zijn hier op zijn plaats.
Naast de vele open doekjes sloot een staande ovatie de avond af. Herman bedankte Els Biesemans uitvoerig: ‘Kunst en geloof hebben iets gemeen. Ze ontstaan allebei uit de verwondering’.
Els, internationaal toptalent, kennen we nog toen ze als jong meisje hier op het orgel speelde. Ondertussen behaalde ze op verschillende gerenommeerde internationale orgelwedstrijden de hoogste prijzen. Momenteel is ze titularisorganist aan de Maria-Kroenungskirche in Zürich-Witikon.
Haar CD, gekocht door heel wat mensen, werd ook door de kerkfabriek aangekocht. We horen haar dus zeker terug!

Vorige week was het gospelkoor Chananja uit Nederland te gast in onze kerk voor het gratis concert ‘Touched’. De avond werd georganiseerd door de protestantse kerk maar startte met een voor ons heel gekend nummer van K3 (Alle kleuren - Van Afrika tot in Amerika).
De toon was gezet. Het werd een mix van zang, muziek, woord, beeld en tekst.
Af en toe heel uitbundig, zwierig en niet gekeken op een instrument min of meer, dan weer intiem. Spijtig dat er te weinig mensen hierop zijn afgekomen. Jong en oud werden getroffen door het enthousiasme dat van deze (grote) groep jonge volwassenen uitging (en waarvan er heel wat een weekje vakantie namen). Alle liederen, meestal niet de klassiekers, waren vertaald naar het Nederlands. Gelukkig kon iedereen de tekst ook volgen in de brochure. De zware echo van de kerk is de nachtmerrie van elke geluidstechnicus.
En natuurlijk kon ook een (korte) getuigenis op deze avond niet ontbreken. De dominee dankte de groep met een grote mand Antwerpse handjes. Afgesloten werd met ‘Wij allen buigen neer’.
Na iets meer dan twee uur zat het concert erop en had het decor de kleuren van de regenboog. Het paste perfect in deze vastentijd.
Als een mooi geoliede machine werkte iedereen nu weer mee aan het afbreken van het decor. Nog iets drinken en nadat de Heer gedankt werd in de weekkapel, vertrokken ze richting Gent om daar te overnachten. Ieper stond de dag nadien op het programma.